Aug 31, 2010

डाँक्टर आणि कवी



काही योग अजोड असतात
थोडेसे विजोड असतात
आता हेच बघाना

मी स्वप्निल, रोमँटिक, कवी मनाचा
र्दुदैवाने आजारी पडलो, अन्.........
सुदैवाने हीच्याशी ऒळख झाली

ही डाँक्टर, हुशार, अभ्यासू.......
म्हणतात ना प्रेम आंधळ असत
दोघेही एकमेकांच्या प्रेमात पडलो

ती नेहमी मेरिट लिस्ट मधे
मी नेहमी ब्लँक लिस्ट मधे......
ती सदैव फस्ट बेंच वर
मी सदैव काँलेज कँटिन मधे
मी काव्यात बोलणारा
ती साईंटिफिक बोलणारी

ती यायला उशीर झाला की
मी म्हणतो, ’जीवाची घालमेल होते’.
ती म्हणते, ’थांब ब्लड प्रेशर चेक करते

खुप वेळाने ती दिसली की, मी म्हणतो
’ह्र्दयास गुदगुल्या होतात, जीव भांडयात पडतो’
ती लगेच माझी पल्स चेक करते..........

मी रोमँटिक मूडमधे असलो की म्हणतो, 
तुझ्या प्रेमात मी वेडा-पिसा झालोय....
ही जमिन फिरते, आकाश गरगरते.....
ती लगेच म्हणते, ’चल शुगर चेक करुया’.

अशी आमची जोडी थोडी विजोड आहे
पण खरच अजोड आहे..........

- सौरभ सुधीर परांजपे (ठाणे)



© Copyrighted Literature / Any illegal usage will be treated as copyright violation under Indian Copyright Act 1957. All Rights Reserve








घाव



वृत्त  - आनंद  (१२ मात्रा)

ना ना र ना र ना ना 

---------------------------
सारेच साव येथे
बाके बनाव येथे

पाहून चेहरे हे 
देतात भाव येथे                                  

पुसतात लोक सारे 
माझेच नाव येथे 

मरतात रंक तेथे                 
उरतात राव येथे
                                          
माझ्या पराभवाचे
शिजतात डाव येथे

नेते रसातळाला
माझीच हाव येथे

माझ्याच शेवटाला
जमले न गाव येथे

मी लावतॊ उद्यावर
उलटेच दाव येथे

रेखीव श्र्वापदांना    
भलताच वाव येथे

जमतात नाडण्यासी
भॊंदू जमाव येथे

करतात प्रेम जेव्हा
मिळतात घाव येथे

- सौरभ सुधीर परांजपे (ठाणे)



© Copyrighted Literature / Any illegal usage will be treated as copyright violation under Indian Copyright Act 1957. All Rights Reserved.




Aug 30, 2010

निवांत



वृत्त- आनंद
ना ना र ना र ना ना  (१२ मात्रा)   

---------------------------------------

( इतुकीच खंत आहे )
जगण्यास भ्रांत आहे

जीवात घालमेली
बाहेर शांत आहे

मोठेच संत येथे
कोठे उसंत आहे?

जगण्यास लावणारी
आशा अनंत आहे

दिसतात लोक साधे
किर्ति दिगंत आहे

मेल्यावरी मिळेना
कोठे एकांत आहे?

नाकार तू दु:खाला
सुखास अंत आहे

थडग्यात जाग आली
येथे निवांत आहे

- सौरभ सुधीर परांजपे (ठाणे)


© Copyrighted Literature / Any illegal usage will be treated as copyright violation under Indian Copyright Act 1957. All Rights Reserved.





Aug 25, 2010

वनवास किती



श्वास किती उश्वास किती 
जगण्याचे हे त्रास किती 

भास किती आभास किती 
दु:ख हे सुग्रास किती 

कुठूनसा आला सुगंध
नुसतेच हे वास किती 

चेहरे का ग्रासलेले?
लोक हे खग्रास किती 

अयोद्धेचा राजकुमार
भोगणार हे वनवास किती 

जीवंतपणी विसरती सारे
मेल्यावर ही आरास किती 
  
-सौरभ सुधीर परांजपे (ठाणे)


 © Copyrighted Literature / Any illegal usage will be treated as copyright violation under Indian Copyright Act 1957. All Rights Reserved.




Aug 21, 2010

चाँकलेट कुकिज्, काँफी आणि ग़ज़ल



कुंद मद-धुंद गार हवा
बाहेर सतत पाऊस धारा
रविवारची ती मोहक दुपार
होतो दिसतोय का सूर्य पहात

चाँकलेट कुकिज्, फेसाळत्या काँफीचा आस्वाद
आणि घेत ’सुरेश भटांच्या ग़ज़लेचा रसास्वाद
बँकग्राऊंडला Bu ddha Bar चे इंस्ट्रूमेंटल संगीत
अशी ती रम्य, स्वर्गीय, मंद-धुंद दुपार

नको ती कटकट, नको ती चिकचिक
नको त्या ब्रेकिंग न्युजचा भडिमार
नको ती सासू-सुनांची बकबक
नको ती बाँसची पकपक
नको तो बाजारू, हिडिस नंगा नाच

हवी फक्त आठवडयातून एक दुपार
निवांत, रमणिय, आळसावलेली....
जी असेल फक्त माझी......,
सोबत भटांच्या ग़ज़ला, आणि
पुलंची हसवणारी पुस्तकं
बस् आणखी काही नको.

- सौरभ सुधीर परांजपे (ठाणे)



© Copyrighted Literature / Any illegal usage will be treated as copyright violation under Indian Copyright Act 1957. All Rights Reserved.

अजाणता राजा

समर्थ रामदास स्वामि आणि छत्रपति शिवाजी महाराज यांची माफी मागुन पुढील कविता सादर करत आहे.
कृपया कशी वाटली ते जरुर कळवा.

अजाणता राजा
------------------------------------------------

भ्रष्टाचाराचा महामेरु!
माफिया, काळाबाजारवाल्यांचा आधारु

अखंड अस्थिरतेचा जनकू!
श्रीमंत राजकारणी

पावसात सडती गव्हाच्या राशी!
अन् जनता उपाशी

तयांची बारगेनिंग पावर!
उपद्रवमुल्य तुळणा कैंची?

मुख्यमंत्री, संरक्षणमंत्री!
शेती, खाद्य-सार्वजनिक वितरण मंत्री

अनेक संघटनांच्या प्रमुखपदि!
मिरवति ते मानानी


बारामति आणि शक्ति!
पृष्ठभागी

भ्रष्टवंत, अनितिवंत!
अजाणता राजा


- सौरभ सुधीर परांजपे (ठाणे)


© Copyrighted Literature / Any illegal usage will be treated as copyright violation under Indian Copyright Act 1957. All Rights Reserved.

रोज एक कविता लिही.

रोज एक कविता लिही
मन मला सांगत होतं
जर तुला (महा)कवी व्हायच असेल
तर रोज एक कविता लिही

काही गद्यात लिहितात
काही पद्यात लिहितात
काही चारोळ्या पाडतात
काही आरोळ्या ठोकतात
काही गज़लेत रमतात
काही बखरित रटतात

कशाही प्रकारात लिही
रोज एक कविता लिही

खेळातल्या राजकारणावर लिही
राजकारणातल्या खेळावर लिही
शोषितांवर, शोषणावर लिही
भुकेलेल्यांवर, पोट भरलेल्यांवर लिही
आईवर-बाईवर, बापावर-सापावर लिही
माक्स-ऎंगल्सवर, स्टँलिन-लेनिनवर लिही
तू फक्त लिही, लोक असेच महाकवी होतात

मेलेल्या ऊंदरावर, मारत्या बैलावर, शहामृगावर
सारस्वतांवर लिही, विद्रोह्यांवर लिही
स्तनांवर-जनांवर, कापडावर-पापडावर लिही


कशावरही लिही पण लिही, पण    
तू लिही रोज एक कविता लिही

जर तुला (महा)कवी व्हायच असेल
तर रोज एक कविता लिही........

           -सौरभ सुधीर परांजपे (ठाणे)


© Copyrighted Literature / Any illegal usage will be treated as copyright violation under Indian Copyright Act 1957. All Rights Reserved.



Aug 18, 2010

एकटा


मी जेव्हा एकटा असतो
तेव्हा खरच चांगला असतो
तस म्हणायला ’एकटा असतो’
पण तसा एकटेपणा सोबत असतो

तो माझी पाठच सोडत नाही
सुखात, जास्त करुन दु:खात
माझ्या सोबतीला असतो
त्याचा मला, मला त्याचा
कंटाळा कसा येतच नाही

तसा मी ’बडबडय़ा’ आहे
पण एकटेपणा ’अबोल’ आहे
’मी’ तासनतास त्याच्याशी बोलतो
’तो’ मात्र वेडा, माझ्याशी बोलतच नाही

माझ्याच शब्दांचे ध्वनी, जेव्हा
लांब कुठेतरी आपटुन, प्रतिध्वनी
बनुन, एकटेपणा चिरत येतात
तेव्हा मीच ते एकांतात ऎकतो

माझी बडबड मात्र ’तो’ एकटक ऎकतो
त्याला कंटाळा कसा माहितच नाही
मग मीच कधी त्याच्यावर रुसतो
मित्रांच्या मैफलीत जाऊन बसतो

तिथ थोडावेळ गर्दित रमतो
पण तरी एकटाच असतो
सोबतीला परत एकटेपणा असतो

          सौरभ सुधीर परांजपे (ठाणे)




© Copyrighted Literature / Any illegal usage will be treated as copyright violation under Indian Copyright Act 1957. All Rights Reserved.


Aug 14, 2010

स्वातंत्रदिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा.


१५ आँगस्ट सगळ्यांना स्वातंत्रदिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा, भारतीय प्रजासत्ताक चिरायु होवो, वंदे मातरम्.


‎15 August, Happy Independence Day to everybody.



Aug 10, 2010

हाला, प्याला, मधुशाला


टिप - खालिल काव्य हे श्री.हरिवंशराय बच्चन यांच्या ’मधुशाला’ याचे भाषांतर, रुपांतर, अथवा संस्करण नसुन......’मधुशाला’ पासुन प्रेरणा घेऊन/प्रेरित
होउन रचलेले माझे स्वरचित काव्य आहे. यातील अनेक कल्पना माझ्या स्वत:च्या आहेत, ज्या मधुशलेत ही आढळून येणार नाही.
श्री.हरिवंशराय बच्चन यांच्या ’मधुशाला’ याचा प्रभाव यावर आहे, हे मी मोकळेपणाने मान्य करतो. मला हे लिहिण्यास प्रेरित केल्याबद्दल
श्री.हरिवंशराय बच्चन व ’मधुशाला’ यांचे मनापासुन आभार व त्यांचे ऋणी राहुन वाचकांपुढे हे काव्य सादर करतो.
---------------------------------------------------------------------------
साकि    बनुन    कवि        येतो
घेऊन      कवितेची           हाला
अर्थरुपी      मधाळ       शब्दांनी
भरतो काठोकाठ मनाचा प्याला

रसिक   तुम्ही  रसपान   करता
होऊन    शब्दमुग्ध      कवितेचे
अशीच राहो ही शब्दरुपी    हाला
अशीच राहो ही रसिक मधुशाला (१)
---------------------------------------------
साकि    बनुन    शिक्षक 
वाटतात  ज्ञानरुपी  हाला
सगळे  विद्यार्थी ही   मग
भरतात प्रतिभेचा प्याला

पुण्यकर्म   हे  निरंतन....
असेच   चालु  राहु   दे.....
अशीच राहो ही  विद्यालये
अशीच राहो ही मधुशाला (२)
------------------------------------------------------------
स्वर्गातुन घेऊन आला
हा गंगारुपी हाला.......
जटाधारी शिव बनले
त्याचा पृथ्वीवरील प्याला

युगा युगांची पापे धुण्या.......
’भगिरत’ प्रयत्न केले..........
अशीच राहो ही पुण्यात्मा गंगा
अशीच राहो ही मधुशाला (३)
-------------------------------------------------------------
जीवन    एक     मधुशाला......
प्रत्येक   क्षण   साकि    बनुन
पाजतो    अनुभवांची      हाला
तरी रिकामाच...मनाचा प्याला

कितिही    प्यायले    तरी....
तृप्ति            नाही...............
अशीच अतृप्त ही जीवनगाथा
अशीच अतृप्त ही मधुशाला (४)
-------------------------------------------------
प्रेक्षित येतो........
साकि बनुन.........
पाजतो धर्मरुपी....
मदभरी हाला......

माणुसकी ही विसरतो
मग नशेत राहणारा
फुट पाडतात धर्म, पंथ
एकोपा वाढवते मधुशाला (५)
---------------------------------------------------------------------------
मानवी शरीर आहे....
हाडा-मांसाचा प्याला...
ज्यामधे वाहते निरंतन
लाल रक्तयुक्त हाला.....

धक्का लावू नकोस....
सांभाळुन हाताळ याला
नाहितर.........फुटेल हा
जीवनरसाचा प्याला......(६)
----------------------------------------------
समुद्रमंथनातून आला,
अमृत कुंभ अलबेला......
अन् जहरि विषाचा प्याला
काय करावे याचे?? 

कसे वाटावे........????
कळेच ना कोणाला.......??
पिण्यास हलाहल सत्वरी गेला,
धावुन जटाधारी मतवाला (७)
--------------------------------------------
मोहिनी रुपी विष्णू
साकि बनुन आला......
घेऊन आपल्या बरोबर,
वाटायला अमृत रुपी हाला

मोहजालात मोहिनीच्या
देव-दानव मोहरले......
अमर राहो ही अमृतहाला
अमर राहो ही मधुशाला (८)
---------------------------------------------------------------------
माझे शरीर आहे प्याला
ज्यात मी भरली......,
राष्ट्रभक्तिची हाला......
रोमरोमात भिनुदे माझ्या

प्रियेची ही ज्वाला......
अखंड, निर्व्याज, निरंतर,
चिरायु होवो ही भक्तिरस हाला
चिरायु होवो ही मधुशाला (९)
-------------------------------------------------------------------------------
दिवसभर श्रम करतो
पोटासाठी मतवाला
झिरपते शरिरातुन
घर्मरुपी हाला......

      जगाची रितच आहे,
      दिवसभर दमल्यावर
      रात्री आठवते........,
      श्रमपरिहारासाठी मधुशाला (१०)
---------------------------------------------------------------------------
उत्तरेस उभा हिमालय 
जणू हिमजडित प्याला
ज्यामधून निरंतन स्त्रवते
हिम जलरस हाला........

सुजलाम्,  सुफलम्    भूमीचे
नंदवन             फुलले...........
चिरकाल वाहो ही जीवन हाला
चिरकाल राहो ही    मधुशाला (११)
--------------------------------------------------------------------------------
सखे ये........घेऊन,
रत्नजडित कलश प्याला
ऒत नाजुकतेने.........
मधुरस हाला...........

हलकेच लावुन   ऒठांना
मादक    बनव       हाला
अशीच राहो ही मादकता
अशीच राहो ही मधुशाला (१२)
------------------------------------------------------------------------------
काळ रात्र सरली
साकि पहाट आली
घेऊन सुवर्ण कुंभ कलश
उजळित प्रकाश हाला

       पशु  -  पक्षि,        निसर्ग......
       डोले   मंत्रमुग्ध       लडिवाळा
       सदैव  प्रकाशमय  राहो  प्याला
       सदैव प्रकाशमय राहो मधुशाला (१३)
------------------------------------------------------------------------------
प्रार्थना करण्यास, हिंदू....
जातो देवळात........
मुसलमान मशिदीत, अन्
ख्क्रिस्ती गिरजाघरात.....

       वेगवेगळी देवालय   यांची
       वेगवेगळ्या धारणा....डोकी
       भडकावती   पंडित,   काजी, 
       पाद्रि, थंडकरती....मधुशाला (१४)
--------------------------------------------------------------------------------
एककल्ली उजाड आयुष्यात
स्त्री......साकि बनुन येते
घेऊन श्रुंगाराचा प्याला
तृप्त करण्या पाजते......,

        कामरुपी              हाला......
        कामरसात भिजून मोहरतो
        तरी  अतृप्त ही  कामवासना
           .......अतृप्त ही मधुशाला (१५)
----------------------------------------------------------------------------------
समोर रत्नजडित मधुप्याला
घेऊन उभी साकिबाला
नेत्रांनी पाजते मला
विभोर मादक हाला

          तुम्हीच   सांगा     मला??
          का.... फोडु   हा      प्याला
          का....सोडु  ही हाला, मला
          प्राणाहुन प्रिय   मधुशाला (१६)
------------------------------------------------------------
नियतिने फोडला दु:खाचा
कुंभ-कलश प्याला......
त्यातुन पाझरे निरंतन
वियोग-वेदनेची हाला

        दरिद्रि    असो  वा   श्रीमंत
        कुणास  चुकला  प्रतिपाला?
       स्थायी, शाश्वत वियोग-वेदना
       स्थायी,   शाश्वत     मधुशाला (१७)
--------------------------------------------------------------
सजली मैफल.......
सरसावुनी बैसले जन
करोनी कर्णांचा प्याला
गायकही मग हळुवार

        छेडे सुरस स्वर हाला
        अमोघ, सुमधुर, स्वर्गीय
       अशीच बहरो ही मैफल
        अशीच बहरो ही मधुशाला (१८)
-----------------------------------------------------------------------
ईश्वराने ठेवला आधांतरी
वसुंधरेचा हरित  प्याला
ऒतली    समुद्रजलरुपी
निळी   खारट  हाला

         रसपान  करण्या  रात्री
        येती   चंद्र - ग्रह - तारे
        युगोयुगांतर अशीच आहे
        अजेय - अमर मधुशाला (१९)
----------------------------------------------------------------------------
नाही नाही  सोडू    शकत
मादक   करवंदी    हाला
नाही नाही   फोडू  शकत
मोहक   मधुरस   प्याला

         नाही    विसरु     शकत
         रुपवान कमनिय साकिबाला
         स्वप्नातही   दिसे   मजला
         माझी   प्रियतम  मधुशाला (२०)
----------------------------------------------------------------
स्वर्गात  भरली   इंद्रसभा
उपस्थित  समस्त  देवता
रंभा,     उर्वशी,       मेनका
या  सजल्या  साकिबाला

          घेऊन सुवर्ण कलश-प्याला
          ऒतति   सोमरस   हाला
          आदि - अनादि,   पौराणिक
          स्वर्गीय   आहे  मधुशाला (२१)
----------------------------------------------------------------
खळ......खळ, बघ   फुटला
मातीचा सुबक, सुरख प्याला
छळ.....छळ, बघ   सांडली
अमीट, मादक करवंदि हाला

           बघ बघ साकिला राग आला
           कितीही अनावर संताप झाला
           तरी मायेने  जवळ   घेणार
           प्रेमळ,   वत्सल   मधुशाला (२२)
----------------------------------------------------------------
साकिकडे मागितला मी प्याला
तिने दिला सुवर्ण प्याला
साकिकडे मागितली मी हाला
तिने पाजली मादक हाला

           जे....जे साकिकडे मागितले
           ते......ते   मला   मिळाले
           कल्पवृक्ष, कामधेनू  सारखी
           इच्छापूर्ती करते  मधुशाला (२३)
----------------------------------------------------------------
कुठेच   नव्हता   प्याला
कुठेच   नव्हती    हाला
कुठेच   नव्हता   साकि
कुठेच  नव्हती मधुशाला 

           ऒतुन समाधानरस    हाला
           काठोकाठ भरा मनाचा प्याला
           बहिर्मुख होऊन  शोधण्यापेक्षा
           अंतर्मुख बनवते   मधुशाला (२४)
----------------------------------------------------------------
© Copyrighted Literature / Any illegal usage will be treated as copyright violation under Indian Copyright Act 1957. All Rights Reserved.