दु:ख-वेदना का विषम वाटले?
आभाळ डोईवरचे का मधेच फाटले?
आताच कुठे घेतला मोकळा श्वास
संकटांचे मोहोळ का एकदम दाटले?
रम्य, सुंदर, नव सकाळ असता
विषण्ण् भावनांनी का उर कोंदटले?
काय असा झाला हातुन गुन्हा
निष्ठुरपणे असे का स्वपनांना छाटले?
जीवन शलाका कधीतरी विझणार असता
उभे आयुष्य का मरत काटले?
-सौरभ सुधीर परांजपे (ठाणे)
© Copyrighted Literature / Any illegal usage will be treated as copyright violation under Indian Copyright Act 1957. All Rights Reserved.
